خوب کم کم داریم به روزهای پایانی تعطیلات نوروزی نزدیک میشیم و بزودی مدارس و دانشگاه ها هم باز می شن و همه برمی گردن سر کار . من که وقتی بچه بودم به سیزده به در که نزدیک می شدیم کاملا عزا میگرفتم . مدرسه معمولا جای خوبیه برای یادگرفتن . یادگرفتن ریاضی و شیمی و فیزیک و حسابان . یاد گرفتن شیمی و تاریخ و جبر … ما در آینده به واسطه دانشمون که در سالهای تحصیلمون یاد گرفتیم کار پیدا میکنیم و کسب درامد می کنیم . مدرسه اما ما رو برای خیلی چیزها آماده نمیکنه و خیلی چیزها به ما یاد نمیده . در این مطلب قصد دارم درباره 4 چیزی که در مدرسه به ما آموزش داده نشده صحبت کنم .

حل مسئله

فکر کنید جانی بهترین دوست و هم اتاقی شما در خوابگاهه. جانی تو اتاق 50 بسته چیپس داره. هر بسته حدودا حاوی 3072 تا چیپسه و جانی تقریبا 153600 تا چیپس داره. جانی به چیپس خوردن اعتیاد داره. چه طور میتونید به جانی بگید که به برای تغییر این عادت غلط به کمک نیاز داره؟ چه طور میتونید بهش بگید سهمش از اجاره اتاق 1 ماهه که عقب افتاده و اینکه شما مثل اون از چیپس خوردن خوشتون نمیاد؟ من متوجه شدم که یه گفتگوی صادقانه و صریح ممکنه ناراحت کننده باشه اما بهتر از اینه که شما رو از خوابگاه بیرون بندازن و یا اینکه مجبور شید بوی چیپس رو تحمل کنید.

اشتباه کردن

وقتی تازه وارد دبیرستان شده بودم, یه بچه ی درسخون بودم که تو همه چیز خوب بودم و تو هیچ کاری شرکت نمیکردم , مگر اینکه برای اون کار کاملا آمادگی داشتم. من از اشتباه کردن متنفر بودم. (منظورم در مورد این نیست که با پرسش یه نفر احساس کنید یه آدم نادونید.)  بعد از 4 سال, کم کم  از این ایده که همیشه باید خوب باشم دور شدم. تو اون زمان تازه فارغ التحصیل شده بودم و متوجه شدم اطلاعاتم در مورد زندگی چقدر محدوده. من فهمیدم که لازم نیست همیشه یه جواب داشته باشم و یاد گرفتن چیزهای جدید که حتی ممکنه دیگران اونها رو بلد باشن, کار خوبیه. تجربه ی هر کس در مورد زندگی با بقیه متفاوته. هر کس با سرعت متفاوت و به نحو متفاوتی یاد میگیره و این هیچ اشکالی نداره. مسئله ای که مهمه اینه که یاد بگیریم.

تفریح

معلم من بهم میگفت اگه تفریح کنم نمره هام خیلی زود از 20 به 18 و بعد هم به 16 و پایین تر میرسه و این موضوع من رو متعجب کرده بود. من خارج از خونه نمیرفتم و تفریحم این بود که تو خونه بشینم و یه کتاب جدید بخونم. اما دلم میخواست بیرون از خونه هم تفریح کنم. با این حال, من یه حقیقت جالب رو متوجه شدم: تفریح کردن برای سلامتی ما مفیده. تفریح و سرگرمی سطح اندورفین (Endorphin) رو بیشتر میکنه , استرس رو کاهش میده و باعث بهبود خلق و خو میشه. زمانی که در مدرسه تحصیل میکنید, باید کمی از وقتتون رو برای تفریح کردن اختصاص بدید. من به این نتیجه رسیدم که تنها کار مهم برای تفریح در این دوران , مدیریت زمان به صورت صحیحه.

هنر خوبه, همه ی رشته ها خوبن

: من یه دانشجوی هنرم و به همین دلیل در گذشته مورد سرزنش دیگران قرار میگرفتم. انتخاب این رشته همه رو متعجب میکنه. دیگران به من میگفتن: تو آدم باهوشی هستی چرا فیزیک رو انتخاب نکردی؟ با این حال, من بهترین تصمیم رو گرفتم و به چنین حرف هایی اهمیت ندادم و رشته ای که بهش علاقه داشتم رو انتخاب کردم. اگه میخواید در دوران مدرسه , دانشگاه یا حتی خارج از سیستم آموزشی کاری رو انجام بدید پس انجامش بدید! این تحصیلات , مدرک و زندگی خودتونه و اگه میخواید در زمینه ای تلاش کنید, این کار رو انجام بدید. در ابتدا , من تو هنر عملکرد خوبی نداشتم اما باز هم دوست داشتم این رشته رو ادامه بدم و این تلاش , فوق العاده بود. به رشته یا دوره ای که والدین یا دیگران از شما انتظار دارن وارد نشید. این کار رو با توجه به علایق خودتون انجام بدید و یادتون باشه که اشتباه کردن اشکالی نداره. شما میتونید یه دوره رو رها یا یه رشته رو عوض کنید , با این کار دنیا به آخر نمیرسه. حتی اگه مسئول انجام این کار طوری رفتار کنه که انگار واقعا دنیا به آخر رسیده!