چیزی به عنوان خانواده ی عالی و بدون نقص وجود نداره. ممکنه والدین فکر کنن بهترین کار رو برای کودکشون انجام میدن چون اونو دوست دارن. اما این اقدامات , لزوما سالم نیستن. همون طور که کودک بزرگ میشه و به سنین نوجوانی میرسه , معمولا رابطه ی والدین و فرزندان بد میشه. ممکنه دائما با هم بحث کنید , سوء تفاهم ها بیشتر میشه و پدر و مادر میخوان بدونن چرا کودک شیرین اونها که قبلا باهاش بازی میکردن اینطوری شده. این نگرانی کاملا شایعه و ما میخوایم در حل اون به شما کمک کنیم. در این ویدیو , 8 نکته برای تقویت رابطه ی بین والدین و نوجوانان رو بهتون معرفی میکنیم.
1-هر روز همدیگه رو بغل کنید: کیکلت گلیسر (ki Colt Glaser) , روان شناس معروف بر این باوره که هر چه سنتون بیشتر میشه , از نظر فیزیکی شکننده تر میشید. بنابراین , برای سالم موندن حتما باید تماس برقرار کنید. وقتی به سنین نوجوانی وارد میشید , ممکنه تمایلی به بغل کردن والدینتون نداشته باشید چون فکر میکنید این کار دیگه جالب نیست. همون طور که یاد میگیرید مستقل تر باشید , احتمالا تماس فیزیکیتون رو به حداقل میرسونید. اما , بغل کردن برای سلامتی شما مفیده و به طور طبیعی اضطرابتون رو کم میکنه. وارد شدن به بزرگسالی ممکنه ترسناک و سخت باشه. وقتی هر روز پدر و مادرتون رو بغل میکنید, این کار از نظر فیزیکی بهتون یاد آوری میکنه که تنها نیستید. وقتی میخواید روابطتون رو تقویت کنید , حمایت فیزیکی و عاطفی به طور یکسان در رسیدن به این هدف به شما کمک میکنن.
2-موقع برقراری ارتباط , لوازم تکنولوژی رو خاموش کنید: ما دائما از لوازم تکنولوژی استفاده میکنیم و کنار گذاشتن اونها برامون سخته. لازم نیست برای ارتباط بر قرار کردن با والدینتون این لوازم رو به طور کامل کنار بذارید. اما اگه موقع وقت گذروندن با پدر و مادر, موبایلتون رو بی صدا کنید یا بعدا به پیام ها و ایمیل هاتون جواب بدید اتفاق بدی نمیفته. وقتی با خانواده تو ماشین نشستید , بهتره صدای موزیک رو قطع کنید و با همدیگه حرف بزنید. البته میتونید همراه با هم آهنگ مورد علاقتونو بخونید تا از این طریق , پیوند قوی تری بین شما به وجود بیاد. اما بعضی از روزها که شرایط بدی رو تجربه میکنید و باید با هم حرف بزنید , روشن کردن صدای موسیقی باعث میشه از همدیگه فرار کنید.
3-قبل از تغییرات یا تصمیم گیری های مهم با هم ارتباط برقرار کنید: تصمیم گیری , به خصوص در سنین نوجوانی میتونه کار سختی باشه. در این سن , فرزند شما شروع به خودشناسی میکنه و متوجه میشه چطور میخواد زندگی کنه. اون تصمیمات مختلفی میگیره. خیلی از روزها , فرزند شما در مورد مسیری که انتخاب کرده شک میکنه. پس بهتره در کنار اون حضور داشته باشید و ازش حمایت کنید. توصیه ها و نکاتی که فکر میکنید مفیده رو بهش ارائه بدید , اما مستقیما بهش نگید باید چی کار کنه. اجازه بدید خودش در این مورد تصمیم بگیره. اما اونو حمایت و درک کنید.
4-همراه با هم به طور مفید وقت بگذرونید.: هر چی بزرگتر میشید , مسئولیت هاتون هم بیشتر میشه. شما بیشتر کار میکنید تا مهارت های کاریتون رو تقویت کنید و دوستانتون هم به دنبال رسیدن به اهداف خودشون هستن. بنابراین , ممکنه دیگه به اونها نزدیک نباشید و برای دیدن هم به یه برنامه ی زمانی منطبق نیاز پیدا میکنید. این موضوع باعث میشه به راحتی از خانوادتون دور شید و به دنبال زندگی اجتماعی و کارتون برید. اما , فراموش نکنید که باید به طور مفید با پدر و مادرتون هم وقت بگذرونید. شاید دلتون بخواد این برنامه رو عقب بندازین و تنها باشید یا برید بیرون و با آدمای جدید آشنا شید. اما این موضوع رابطه ی شما با والدینتون رو ضعیف میکنه و باعث میشه از همدیگه دور شید و ارتباطتون به حداقل برسه. وقتی سنتون بیشتر میشه ,ممکنه سخت تر با والدینتون ارتباط برقرار کنید اما نادیده گرفتن اونها , این ارتباط رو به طور کامل نابود میکنه. لازم نیست حتما به مدت زیادی همراه با خانواده وقت بگذرونید. میتونید هر روز 15 دقیقه با والدینتون گفتگو کنید یا آخر هفته ها همراه با هم غذا بخورید.
5-به جای از بین بردن عواطف , اونها رو تقویت کنید: عواطف ممکنه باعث سردرگمی شما شن اما باید نسبت به عواطف همدیگه با دقت برخورد کنید. در زمان بحث, سریعا از کنار این احساسات رد نشید. وقتی به شدت تحت تاثیر یه موقعیت خاص قرار دارید به سختی میتونید احساساتتون رو کنترل کنید. اما یادتون باشه , زمانی میتونیم یه رابطه ی قوی داشته باشیم که با عواطفمون ارتباط برقرار کنیم. اگه فرزندتون ناراحته , نباید اونو نادیده بگیرید. اگه هر دوی شما قادر نباشید در مورد مسئله ی مورد نظر حرف بزنید , این عواطف به مدت طولانی خاموش میمونن و به طور ناگهانی منفجر میشن.
6-برای درک کردن گوش بدید نه برای واکنش نشون دادن: وقتی از دست فرزندتون ناراحت یا عصبانی هستید , ممکنه فقط به این دلیل به حرف هاش گوش بدید که از احساس عصبانیتی که دارید مطمئن شید. به جای واکنش سریع , صبر کنید و به حرف های فرزندتون گوش بدید تا اونو درک کنید. حتی اگه به طور کامل با کارها یا نظر اون مخالفید , نباید سرش داد بزنید چون فریاد زدن , خشم و رنجش بین شما رو بیشتر میکنه. در نتیجه , ارتباط برقرار کردن بین شما سخت میشه چون فرزندتون از شما دوری میکنه و نمیخواد باهاتون حرف بزنه. بهتره به جای فریاد زدن , دیدگاه هاتون رو ارائه بدید و همراه با هم راه حل مناسبی که هر دوتون از اون راضی هستید رو پیدا کنید.
7-به حد و مرزها احترام بذارید: رفتارهای سَمی باعث خارج شدن از حد و مرزها میشه. اگه میخواید با فرزندتون رابطه ی خوبی برقرار کنید , باید به حدود احترام بذارید و رفتارهای سالمی داشته باشید. ممکنه این کار براتون سخت باشه چون فرزندتون آزادی و حریم خصوصی بیشتری میخواد. اما والدین خوب به فرزندشون فرصت اشتباه کردن میدن تا اونها بتونن از این اشتباهات درس بگیرن. نباید به فرزندتون بیش از حد سخت بگیرید. به جای این کار, فضای امنی رو براش فراهم کنید تا شکست تاثیر بدی روی اون ایجاد نکنه. بخشی از دوست داشتن و اهمیت دادن به یه نفر اینه که در موقع لزوم رهاش بذارید. اعتماد از این طریق به وجود میاد.
8- وقتی فرزندتون کاری رو به دُرستی انجام میده درکش کنید: معمولا نوجوونا با اعتماد به نفس مشکل دارن. باید این موضوع رو متوجه شید که فشار آوردن به فرزندتون , عزت نفسش رو از بین میبره چون باورهای عمومی , همیشه به تربیت فرزند شما کمک نمیکنن. مسیری که فرزندتون در حال طی کردنه رو سخت تر نکنید. به عبارت دیگه , نباید اونو مورد انتقاد و نظرات منفی قرار بدید. به جای این کار , روی کارهایی که به درستی انجام میده تمرکز کنید و ازش قدردانی کنید. این کار , علاوه بر اینکه به فرزندتون نشون میده شما بهش توجه دارید , به افزایش عزت نفسش هم کمک میکنه.
