غم و اندوه و سوگواری یه فرآیند طبیعیه که در مورد هر کس متفاوته. سوگواری به اختلالات افسردگی شباهت زیادی داره اما دارای تفاوت های قابل ملاحظه ای هم هست. سوگواری مثل افسردگی منجر به کاهش عزت نفس نمیشه و یه ناراحتی مداوم نیست که باعث شه فرد از انجام وظایف روزمره باز بمونه.
توجه به این تفاوت ها اهمیت زیادی داره تا فردی که دچار غم و اندوه و سوگواریه , با کسی که از MDD رنج میبره , اشتباه گرفته نشه. سوگواری غالبا در پایان زندگی فرد اتفاق میفته , این موضوع ممکنه در مورد نزدیک شدن به مرگ یا از دست دادن عزیزان اتفاق بیفته. توجه به مراحل سوگواری , بهترین روش درمانی برای از دست دادن یا مرگ قریب الوقوع عزیزانه.
سوگواری کردن یه موضوع جدیه که میتونه افراد رو برای مدت زمان طولانی تحت تاثیر قرار بده. در صورتی که سوگواری بیش از 6 ماه منجر به اختلال در فعالیت های روزمره شه , فرد باید با کسی که میتونه بهش کمک کنه صحبت کنه. مراحل پنج گانه ی سوگواری , به خوبی توسط پروفسور الیزابت کوبلر راس شرح داده شده. این مراحل شامل انکار, خشم , چانه زدن, افسردگی و پذیرشه که در انگلیسی به اختصار با DABDA مشخص میشه.
انکار
اولین مرحله از سوگواری انکاره و زمانی اتفاق میفته که فرد متوجه میشه دچار یه بیماریِ جدی مثل سرطان شده یا به طور ناگهانی عزیزانش رو از دست میده. در این مرحله, فرد در شوک قرار داره و باور نمیکنه این موضوع براش اتفاق افتاده. معمولا, فرد دچار بی حسی میشه و از طریق احساساتی بودن رفتار میکنه. این مرحله برای این افراد ضروریه و باعث میشه مغز به آرومی متوجه شه چه اتفاقی افتاده و به فرد کمک میکنه تا با این موضوع مواجه شه. به محض پذیرش این واقعیت و سوال پرسیدن از خود, اولین مرحله از درمان غم و اندوه آغاز میشه. با پیش روی در این مرحله و مراحل بعد, انکار احساسات کم تر میشه.
خشم
دومین مرحله از سوگواری خشمه و زمانی اتفاق میفته که فرد از مرحله ی انکار عبور میکنه و حقیقتِ از دست دادنش رو پردازش میکنه. فرد باید مایل به احساس عصبانیت باشه و قبول کنه این موضوع اتفاق افتاده, حتی اگه احساس کنه این مسئله هیچ وقت تموم نمیشه. اگه فرد از عصبانیت خودداری کنه نمیتونه تو مراحل درمان پیشرفت کنه. عصبانیت, اولین احساس بعد از تجربه ی از دست دادنه. اما احساسات بسیاری در زیر عصبانیت به وجود میاد. در مرحله ی عصبانیت, فرد در مورد همه از جمله خانواده , پزشکان و حتی شخصیت های مذهبی سوال میپرسه. فرد در زیر این عصبانیت احساس درد داره که کاملا طبیعیه. هر کس که از دست دادن رو تجربه کرده با این خشم و درد مواجه میشه. برای درمان بهتر, باید احساسات همراه با خشم مشخص شه.
چانه زنی
سومین مرحله از سوگواری, چانه زنیه که معمولا قبل از مرگ عزیزان اتفاق میفته. فرد هر کاری انجام میده تا فرد مورد علاقش رو نجات بده. ممکنه فرد در این رابطه با شخصیت های مذهبی صحبت کنه و به دنبال راهی باشه تا فرد مورد علاقش دوباره سلامتیش رو بدست بیاره. بعد از مرگ عزیزان, چانه زنی میتونه به شکل آتش بس اتفاق بیفته و باعث شه فرد, زندگیش رو برای کمک به دیگران اختصاص بده. اما فکر کردن به این شیوه به مدت طولانی, میتونه باعث درد بیشتر شه. بعضی از افراد در مرحله ی چانه زنی از خود درمانی استفاده میکنن تا از احساس درد دوری کنن که این کار مفید نیست. به یاد داشته باشید که این مراحل به این دلیل اتفاق میفته تا شما به احساسات پاسخ بدید. این مراحل ممکنه خارج از نظم و در زمان های مختلف اتفاق بیفته و نسبت به مراحل بعد قابل پیش بینی باشه.
افسردگی
مرحله ی چهارم سوگواری , افسردگیه. این مرحله معمولا بعد از چانه زنی اتفاق میفته و فرد مجبور میشه در مورد زمان حال فکر کنه. افسرگی باعث میشه فرد احساس کنه این موضوع برای همیشه ادامه داره , اما این مرحله گذراست. احساسات متداول در این مرحله شامل تُهی بودن و عدم توانایی در دیدن نکات مثبت در موقعیت فرده. احساسات این مرحله عمیق تر و پیچیده تره و بر عملکرد فرد در فعالیت های روزمره تاثیر میذاره. افسردگی بعد از مرگ عزیزان رایجه اما یه بیماری روانی نیست. این افسردگی , یکی از مراحل درمان فرد بعد از مرگ عزیزانه. گاهی اوقات , در جامعه , افسردگی بعد از مرگ عزیزان نوعی ضعف در فرد محسوب میشه. این موضوع صحیح نیست, چون مرگ عزیزان و افرادی که به اونها اهمیت میدیم یه موقعیت سخت و ناراحت کنندس و تجربه ی افسردگی در این دوران طبیعیه. فراموش نکنید, افسردگی در این مورد اشکالی نداره و افراد زیادی هستن که به شما اهمیت میدن و شما رو دوست دارن. این مسئله , بخشی از فرآیند درمان بعد از مرگ عزیزانه.
پذیرش
پنجمین و آخرین مرحله ی سوگواری , پذیرشه. در این مرحله, فرد این واقعیت رو قبول میکنه که فرد مورد علاقش دیگه در زندگی اون حضور نداره. پذیرش این موضوع سخته اما به فرد کمک میکنه تا کاملا درمان شه و عزیز از دست رفتش رو به بهترین شکل به یاد بیاره. فرد یاد میگیره با این واقعیت و بدون حضور عزیز از دست رفتش زندگی کنه. بسیاری از افراد سعی میکنن شبیه به زمانی زندگی کنن که فرد مورد علاقشون در کنارشون حضور داشته. اما , در نهایت اونها یاد میگیرن تا نقش ها رو در زندگی تغییر بدن و بدون حضور فرد مورد علاقشون در این دنیا زندگی کنن. نباید برای رد شدن از این مراحل عجله کنید چون عجله در این مراحل شما رو کاملا درمان نمیکنه و اجازه نمیده به خوبی زندگی کنید. صبور باشید. در صورت لزوم در این مراحل به سمت جلو حرکت کنید تا دوباره خودتون رو احساس کنید. این مسئله یک مسابقه نیست, اما در هر صورت در اون پیروز میشید.
مقالات مرتبط :
